1 Ağustos 2013

Psikoloji: Çocuğum Yemek Yemiyor! Ne Yapmalıyım?


Bu soruyu sayısını hatırlayamayacağım kadar çok anneden duydum. Aslında nedense bu konuda yazmak hiç aklımda yokken, bu hafta boyunca yemek hakkında o kadar çok sorun ve şikayetle karşılaştım ki yazımı yemek konusuna ayırmaya karar verdim.“Kızımı sofraya oturtmak bir dert.” “Yemek vakti yaklaştıkça yemesi için kavga dövüş birbirimize gireceğimizi bildiğim için çok sinirli oluyorum”. “Aç bıraksam günlerce benden yemek istemez, bir iki bisküvi ile karnını doyurur.” Televizyonun karşısında yemek yedirmezsem mümkün değil yemek yemiyor”. “Aslında benim çocuğum doğru dürüst hiçbir şey yemiyor”. Sizin evde de yemek saati olunca benzer sorunlar yaşıyorsanız, bu yazı sizin için.



Çocuklar çok erken yaşlarda anne-babalarını ne kadar kolay kontrol edebileceklerini çok güzel öğreniyorlar. Neden derseniz “Ben aç değilim ki…” ile başlayan her konuşmanın anne-babanın canını ne kadar çok acıttığını çocuklar maalesef hemen keşfediyorlar. Haksız da değiller özellikle biz anneler çocuğumuzun gelişmesi, büyümesi ve sağlıklı olmasını istiyoruz. Önlerine koyduğumuz yemeği yemezlerse hasta olacaklarına ve gelişimleri için gerekli besinleri alamayacağından çok korkuyoruz. Fiziksel ve ruhsal sağlığı yerinde olan her insan yavrusu aç olduğunda yer. Bu gerçeği kabullendiğimizde işler daha kolay yürüyor. Annenin çocuğunun neyi ne kadar yediği ve içtiği konusunda endişeleri olursa çocuklar bunu anında sezip anneyi yemek ( ya da yememek) üzerinden tehdide başlıyorlar. Biz çaresiz anneler de elimizden gelen her şeyi yaparak iki lokma da olsa yemeleri için çırpınıyoruz. Aslında işi doğal akışına bırakabilsek oluşan yeme sorunlarının büyük bir kısmı oluşmayacak bile. Ama anne ve çocuk arasında inatlaşma başladığında döngüyü geri çevirmek biraz sabır istiyor.

Öncelikle çocuğunuzun ne kadar yediği ile ilgili beklentilerinizi biraz düşürmek bu savaşa başlamak için uygun bir yol olur. Çocuklar karınları doyduğunda yemek yemeyi istemezler, bu da çok normaldir. Çocukların yeme ihtiyaçları günden güne, büyüme hızlarına hatta dış ısıya göre değişiklikler gösterir. Bunun için çocuğunuzun tabağını şu anda doldurduğunuzun yarısı kadar doldurun. İzin verin, daha çok yemek isterse o size bunu mutlaka bildirecektir. Ara öğünleri doğru ayarlamak da önemli. Çok ve fazla kalorili ara öğünler çocuğun ana öğünü yememesine neden olabiliyor. Bir önemli nokta da yalnız yenilenin değil, içilen şeylerin de ara öğünden sayılması gerektiği. Bazen “çocuğum hiçbir şey yemiyor” diyen annelerin çocuklarının üç-dört bardak süt veya meyve suyu içtiğini söylüyorlar.Yemek savaşlarında bir önemli konu da sofra alışkanlığı. Maalesef anne-babaların eve geç dönmesi yüzünden büyük şehirlerde kaybolmaya yüz tutan bu alışkanlık çocuklarımızın iyi yeme becerileri kazanmaları açısından çok önemli. Hep beraber oturulup sohbet edilebilen bir ortam (aman dikkat sohbet yemek üzerine olmasın lütfen!) da çocuğunuzun daha iyi yemesi için bir zemin oluşturur.

Bunların dışında çocuğunuzun yemek hazırlama, menü hazırlama, sofra kurma konularındaki katkıları da onun daha iyi yemek yemesine neden olacaktır.

Yemek konusunda yapılmaması gerekenlerin başında ise kesinlikle yiyeceğin bir ödül veya ceza olarak sunulmaması geliyor. Yapılmaması gerekenlerin ikincisi ise çocuğu çeşitli hile, ödül, yalvarma, tehdit etme ve zorlama ile yedirmemek.

Bu konuda son söz çocuk doktorlarının. Eğer çocuğunuz sağlıklı ise, büyüme ve gelişmesinde bir sorun veya bir hastalık yoksa bırakın çocuklarınız istedikleri kadar yesinler ( veya yemesinler).

Uzm. Dan. Psikolog Ani Eryorulmaz

Hiç yorum yok: